David Byron

                              David Byron
O David Byron ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος Uriah Heep στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ηχογράφησε εκατοντάδες τραγούδια διαφόρων καλλιτεχνών, τα οποία όμως δεν κυκλοφόρησαν.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, έγινε μέλος ενός συγκροτήματος με το όνομα The Stalkers και αργότερα, με τον κιθαρίστα Mick Box, που ήταν επίσης μέλος του συγκροτήματος, σχημάτισε τους Spice. Στο συγκρότημα προστέθηκε ο μπασίστας Paul Newton και ο ντράμερ Alex Napier. Αργότερα, στο συγκρότημα προστέθηκε ο Ken Hensley, ο οποίος έπαιζε αρμόνιο και κιθάρα, ήταν τραγουδιστής και έγραφε στίχους. Το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Uriah Heep και σύντομα η καριέρα του απογειώθηκε, αρχικά στη Γερμανία και τη Βρετανία και στη συνέχεια στις Η.Π.Α.
Ο David Byron τραγούδησε σε δέκα δίσκους του συγκροτήματος και εκείνη την περίοδο απέκτησε τη φήμη του καλύτερου τραγουδιστή στον κόσμο. Το 1975, κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό το δίσκο, στον οποίο πήραν μέρος οι Mick Box, Ken Hensley και Lee Kerslake.
To 1976 απολύθηκε από τους Uriah Heep λόγω του προβλήματός του με το αλκοόλ. Στη συνέχεια ηχογράφησε άλλους δύο προσωπικούς δίσκους.
Το 1977, μαζί με άλλους μουσικούς σχημάτισε το συγκρότημα Rough Diamond και κυκλοφόρησαν ένα δίσκο, ο οποίος όμως δεν έκανε επιτυχία. Από το 1980 μέχρι το 1982 ήταν μέλος του συγκροτήματος The Byron Band, με το οποίο κυκλοφόρησε δύο δίσκους. Το 1981, ο Mick Box και ο Trevor Bolder τον προσκάλεσαν να γυρίσει στους Uriah Heep, όμως ο David Byron αρνήθηκε.
Πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου του 1985, σε ηλικία 38 ετών, λόγω προβλημάτων που προέκυψαν από το αλκοόλ, όπως προβλήματα στο συκώτι. 

Gary Thain

                               Gary Thain
O Gary Thain ήταν μπασίστας και είναι γνωστός για τη συμμετοχή του στο συγκρότημα Uriah Heep.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 ήταν μέλος του συγκροτήματος The New Nadir, το οποίο αποτελούνταν από τρία άτομα, ενώ μία φορά έπαιξε μουσική μαζί με το Jimi Hendrix. 
To συγκρότημα διαλύθηκε το 1969 και ο Gary Thain έγινε μέλος του συγκροτήματος Keef Hartley Band. To 1971, περιόδευσαν μαζί με τους Uriah Heep, οι οποίοι του ζήτησαν το 1972 να γίνει μέλος του συγκροτήματός τους, αντικαθιστώντας τον Mark Clarke. O Gary Thain έμεινε στους Uriah Heep μέχρι το 1975 και συμμετείχε σε 4 ηχογραφημένους δίσκους, τους "Demons & Wizards", "The Magician's Birthday", "Sweet Freedom" και "Wonderworld" και σε ένα ζωντανό δίσκο με τίτλο "Uriah Heep Live".
O Gary Thain δεν μπορούσε να παίξει μουσική πολύ καλά, λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά, οπότε απολύθηκε από το συγκρότημα το Φεβρουάριο του 1975 και αντικαταστάθηκε από τον John Wetton.
Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου του 1975, σε ηλικία 27 ετών, λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας που προκλήθηκε από την υπερβολική δόση ηρωίνης.

Steve Currie

                              Steve Currie
O Steve Currie ήταν ο μπασίστας και ένα από τα μακροβιότερα μέλη του συγκροτήματος T.Rex.
Όταν σπούδαζε, έγινε μέλος ενός τοπικού συγκροτήματος, των The Rumble Band. Έγινε μέλος των T.Rex το 1970 και έφυγε από το συγκρότημα το 1976. Συμμετείχε σε όλα τα επιτυχημένα singles του Marc Bolan, από το "Ride a White Swan" του 1970, μέχρι το "Laser Love" του 1976 και σε όλους τους δίσκους, από το δίσκο ''Electric Warrior" του 1971 μέχρι το δίσκο "Dandy in the Underworld" του 1977.
Ο τρόπος με τον οποίο έπαιζε μπάσο χαρακτηρίζεται ως καινοτόμος και για την εποχή του εξελιγμένο. 
Όταν έφυγε από τους T.Rex, εργάστηκε ως μουσικός για τον Chris "Motorbikin" Spedding.
Πέθανε στις 28 Απριλίου του 1981, σε ηλικία 33 ετών, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όταν επέστρεφε στο σπίτι του.

Marc Bolan

                              Marc Bolan
Ο Marc Bolan ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος T.Rex.
To 1967 σχημάτισε το συγκρότημα Tyrannosaurus Rex μαζί με τον Steve Peregrin Took, με τον οποίο τραγουδούσαν τα τραγούδια που είχε γράψει ο Marc Bolan. To συγκρότημα κυκλοφόρησε 4 δίσκους και 4 singles. Αργότερα, ο Steve Peregrin Took αντικαταστάθηκε από τον Mickey Finn.
To 1970, o Mark Bolan, που είχε συντομεύσει το όνομα του συγκροτήματος σε T.Rex, πρόσθεσε άλλα δύο μέλη σε αυτό, τον μπασίστα Steve Currie και τον ντράμερ Bill Legend. Αρχικά κυκλοφόρησαν το single "Hot Love" και στη συνέχεια το "Get it on". Αυτό μετονομάστηκε σε "Bang a Gong (Get it on)" όταν κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. , επειδή υπήρχε ένα ομώνυμο τραγούδι από το συγκρότημα Chase. Το τραγούδι έφτασε στο νούμερο 10 του αμερικανικού Top 40 και ήταν το μοναδικό τραγούδι του συγκροτήματος που το κατάφερε αυτό. Το 1972, τα τραγούδια "Telegram Sam" και "Metal Guru" κατέκτησαν την πρώτη θέση στα βρετανικά charts. Εκείνη την περίοδο, οι πωλήσεις του συγκροτήματος υπολογίζονταν στις 100.000 την ημέρα.
Το 1973 έπαιξε τη βασική κιθάρα μαζί με το φίλο του, Jeff Lynne, στα τραγούδια "Ma-Ma-Ma Bell", "Dreaming of 4000" και "Everyone's born to die" των Electric Light Orchestra. Επίσης, έπαιξε κιθάρα στο τραγούδι του Ringo Starr "Have you seen my baby(Hold on)". 
Στα τέλη του 1973, η φήμη του άρχισε να εξασθενεί, παρόλο που τα τραγούδια "20th Century Boy" και "The Groover" είχαν μεγάλη επιτυχία. Το 1974 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Zinc Alloy and the Hidden Riders of Tomorrow". O Marc Bolan πρόσθεσε στο συγκρότημα τον κιθαρίστα Jack Green.
Το 1973, έφυγε από το συγκρότημα ο Bill Legend και το 1975 ο Mickey Finn. Τα επόμενα τρία χρόνια, ο Marc Bolan κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους και singles, που δεν ήταν πολύ γνωστά στο κοινό, όμως είχαν ασυνήθιστους στίχους και κάποιες φορές εκκεντρική μουσική. Παρόλο που άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και να βάζει βάρος, συνέχισε να κυκλοφορεί τουλάχιστον μία επιτυχία το χρόνο στη Βρετανία, μέχρι το θάνατό του. Το 1976 βρήκε νέα μέλη για το συγκρότημα T.Rex και κυκλοφόρησε το δίσκο "Dandy in the Underworld".
Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977, δύο εβδομάδες πριν από τα 30α γενέθλιά του, όταν το αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε η μνηστή του χτύπησε σε έναν πλάτανο. Η μικρή πίεση των ελαστικών ήταν αυτό που οδήγησε στη σύγκρουση και ο Marc Bolan πέθανε ακαριαία. 

Allen Collins

                            Allen Collins
O Allen Collins ήταν ιδρυτικό μέλος και ένας από τους κιθαρίστες του συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd.
Έγινε μέλος του συγκροτήματος το καλοκαίρι του 1964, δύο εβδομάδες μετά από τα άλλα αρχικά μέλη και μαζί με τον τραγουδιστή του, Ronnie Van Zant, έγραψε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Lynyrd Skynyrd, όπως τα τραγούδια "Free Bird", "Gimme Three Steps" και "That Smell". 
Μετά το αεροπορικό δυστύχημα το 1977, ο Allen Collins τραυματίστηκε σοβαρά στο δεξί του χέρι. Οι γιατροί πρότειναν ακρωτηριασμό, όμως ο πατέρας του αρνήθηκε και τελικά ο Allen Collins ανάρρωσε. 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συνέχισε τη μουσική του σταδιοδρομία ως μέλος του συγκροτήματος The Rossington-Collins Band, οι οποίοι κυκλοφόρησαν δύο δίσκους και μερικά singles. To 1983 σχημάτισε το συγκρότημα Allen Collins Band, το οποίο κυκλοφόρησε ένα δίσκο και διαλύθηκε ξαφνικά από τον Allen Collins το 1984.
Το 1986 τραυματίστηκε σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, το οποίο τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω και με περιορισμένες κινήσεις στα χέρια και τις παλάμες. Από τότε, δεν ξαναέπαιξε κιθάρα σε συναυλία.
Το 1987, μετά την επανένωση των Lynyrd Skynyrd, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στο συγκρότημα ως κιθαρίστας, λόγω του τραυματισμού του, οπότε έγινε μουσικός επιμελητής του συγκροτήματος. 

Το 1988 ίδρυσε το Roll For Rock Wheelchair Events and Benefit Concerts, για να βοηθήσει άτομα με προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και άλλες κινητικές δυσκολίες. 

Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου του 1990, σε ηλικία 37 ετών λόγω χρόνιας πνευμονίας, η οποία προκλήθηκε λόγω της παράλυσής του.

Jeff Porcaro

                             Jeff Porcaro
O Jeff Porcaro ήταν drummer και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Toto. Ήταν ένας από τους drummers με τις περισσότερες ηχογραφήσεις στην ιστορία της μουσικής, αφού συμμετείχε σε εκατοντάδες δίσκους και χιλιάδες άλλες ηχογραφήσεις. Έχει χαρακτηριστεί ως ο καλύτερος studio drummer από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ξεκίνησε να παίζει μουσική επαγγελματικά όταν ήταν 17 ετών, σε μια περιοδεία των Sonny and Cher. Γύρω στα 20 του χρόνια συμμετείχε σε εκατοντάδες δίσκους, αρκετοί από τους οποίους ήταν του Steely Dan και στην περιοδεία του Boz Scaggs. Στη συνέχεια, σχημάτισε τους Toto μαζί με τον αδερφό του, Steve Porcaro και τους δύο παιδικούς του φίλους Steve Lukather και David Paich. Ταυτόχρονα με τη δουλειά του με τους Toto, συνεργάστηκε με πολλούς άλλους μουσικούς.
Πέθανε στις 5 Αυγούστου του 1992, σε ηλικία 38 ετών. Εκείνη τη μέρα, ψέκασε με εντομοκτόνα στην αυλή του σπιτιού του, έπειτα αρρώστησε και τελικά πέθανε εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με την LA Times Report, το ιατροδικαστικό γραφείο της κομητείας του Λος Άντζελες δήλωσε ως αιτία θανάτου του την καρδιακή προσβολή, η οποία οφειλόταν στη σκλήρυνση των αρτηριών του λόγω της χρήσης κοκαΐνης. Δεν απέδωσε το θάνατό του σε αλλεργική αντίδραση από εντομοκτόνα, όπως υποπτεύονταν αρχικά και όπως είχαν δηλώσει τα μέλη του συγκροτήματος Toto αμέσως μετά το θάνατό του.

Berry Oakley

                             Berry Oakley
O Berry Oakley ήταν ο μπασίστας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος Allman Brothers Band.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, πήγε στη Φλόριντα και εκεί γνώρισε τον Dickey Betts και έγινε μέλος του συγκροτήματός του, το οποίο ονομαζόταν The Second Coming.
Αργότερα, έγινε μέλος του συγκροτήματος Allman Brothers Band, στο οποίο ήταν γνωστός για το μεγάλο σε διάρκεια και μελωδικό του ήχο, πίσω από τις κιθάρες των Duane Allman και Dickey Betts.
Πέθανε στις 11 Νοεμβρίου του 1972, σε ηλικία 24 ετών, σε ατύχημα με τη μηχανή του, τρία τετράγωνα μακριά από το σημείο όπου είχε πεθάνει ο Duane Allman ένα χρόνο νωρίτερα. Οδηγούσε τη μηχανή του σε μια απότομη στροφή του δρόμου, όταν συγκρούστηκε με ένα λεωφορείο δύο φορές. Τότε, έπεσε από τη μοτοσικλέτα, όπως είχε συμβεί και με τον Duane Allman και χτύπησε στο κεφάλι. Μετά από το ατύχημα, είπε ότι ήταν καλά, αρνήθηκε ιατρική περίθαλψη και πήγε στο σπίτι του οδηγώντας τη μοτοσικλέτα. Τρεις ώρες αργότερα, οδηγήθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, παραληρώντας και υποφέροντας από τον πόνο και πέθανε από εγκεφαλικό οίδημα, λόγω ενός κατάγματος στο κρανίο. Οι γιατροί που βρίσκονταν εκεί δήλωσαν ότι ακόμα κι αν ο Berry Oakley είχε πάει στο νοσοκομείο αμέσως μετά το ατύχημα, δεν θα μπορούσε να είχε σωθεί.

Duane Allman

                            Duane Allman
O Duane Allman ήταν κιθαρίστας του συγκροτήματος Allman Brothers Band, ιδρυτικό μέλος και επικεφαλής του συγκροτήματος μέχρι το θάνατό του. Είναι γνωστός για τη σημαντική αν και σύντομη συμμετοχή του στο συγκρότημα, για τον εκφραστικό ήχο στην κιθάρα του και για τους αυτοσχεδιασμούς του. Το 2003 το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στο νούμερο 2 της λίστας με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών και το 2011 τον κατέταξε στο νούμερο 9 της λίστας. Ο ήχος του χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους σπουδαιότερους ήχους κιθάρας από το περιοδικό Guitar Player.
To 1961 ξεκίνησε μαζί με τον αδερφό του, τον Gregg Allman, να παίζει μουσική δημόσια και μαζί έγιναν μέλη διαφόρων τοπικών συγκροτημάτων. Το συγκρότημά τους, οι Escorts μετά από κάποιες εμφανίσεις διαλύθηκε και τελικά μετατράπηκε στους Allman Joys. Στις αρχές του 1967, το συγκρότημα μετατράπηκε στους The Hour Glass και μετακόμισαν στο Λος Άντζελες. Εκεί κυκλοφόρησαν δύο δίσκους. Το 1968 οι Hour Glass διαλύθηκαν και ο Duane και ο Gregg Allman επέστρεψαν στη Φλόριντα, όπου έπαιξαν με το συγκρότημα 31st of February. Από το 1968 μέχρι το 1969 συνεργάστηκε με διάφορους μουσικούς με μεγάλη επιτυχία.
Το 1969 σχημάτισε το συγκρότημα Allman Brothers Band, το οποίο έγινε ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της δεκαετίας του 1970.
Ο Duane Allman πέθανε στις 29 Οκτωβρίου του 1971, σε ηλικία 24 ετών, λίγες εβδομάδες πριν από τα εικοστά πέμπτα γενέθλιά του, σε ατύχημα με τη μηχανή του. Εκείνη τη μέρα, οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του με μεγάλη ταχύτητα και κατευθυνόταν σε μια διασταύρωση, όταν πλησίασε μια καρότσα που μετέφερε ξυλεία. Η καρότσα σταμάτησε απότομα και ο Duane Allman έστριψε απότομα για να αποφύγει τη σύγκρουση. Τότε χτύπησε στο φορτηγό και έπεσε από τη μηχανή, η οποία αναπήδησε και έπεσε πάνω του, προχωρώντας άλλα 90 μέτρα, ενώ ο Duane Allman ήταν καρφωμένος από κάτω. Αυτό συνέθλιψε τα εσωτερικά του όργανα. Αν και ήταν ζωντανός όταν έφτασε στο νοσοκομείο και παρόλο που υποβλήθηκε σε επεμβάσεις, πέθανε λίγες ώρες αργότερα λόγω μεγάλου αριθμού εσωτερικών τραυμάτων. 

Danny Whitten

                        Danny Whitten
O Danny Whitten ήταν μουσικός που συνεργάστηκε με τον Neil Young και το συγκρότημα Crazy Horse.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, συνεργάστηκε με τον Billy Talbot και τον Ralph Molina, με τους οποίους σχημάτισε το συγκρότημα Danny and the Memories. To συγκρότημα κυκλοφόρησε ένα single και στη συνέχεια τα μέλη του πήγαν στο San Francisco, όπου άλλαξαν το είδος μουσικής που έπαιζαν μέχρι τότε και ονόμασαν το συγκρότημα The Psyrcle.
To 1967 προστέθηκαν στο συγκρότημα οι George και Leon Whitsell και ο Bobby Notkoff και το συγκρότημα πήρε το όνομα The Rockets. Το 1968 κυκλοφόρησε ο ομότιτλος δίσκος, ο οποίος όμως δεν είχε μεγάλη επιτυχία. 
Ο Neil Young, ο οποίος είχε φύγει πριν από λίγο καιρό από το συγκρότημα Buffalo Springfield και είχε ήδη ένα δικό του δίσκο, εξέφρασε το ενδιαφέρον του να ηχογραφήσει μαζί με τον Danny Whitten, τον Ralph Molina και τον Billy Talbot. Αυτοί συμφώνησαν με την προϋπόθεση να συνεχίσουν ταυτόχρονα με τους Rockets. Αρχικά ο Neil Young συμφώνησε, όμως αργότερα επέβαλλε ένα πρόγραμμα για να κάνουν πρόβες που καθιστούσε αδύνατο αυτό που είχαν ζητήσει. Αρχικά πήραν το όνομα War babies αλλά αργότερα μετονομάστηκαν σε Crazy Horse. 
Η συνεργασία τους οδήγησε στην κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου του Neil Young, στον οποίο συμμετείχαν οι Crazy Horse. Ο Danny Whitten έπαιξε κιθάρα και έκανε τα φωνητικά. Ακόμη, τραγούδησε το πρώτο κομμάτι του δίσκου με τίτλο "Cinnamon girl" μαζί με το Neil Young και έπαιξε την κιθάρα στα τραγούδια "Down by the river" και "Cowgirl in the sand". Αυτά τα τρία κομμάτια επηρέασαν το κίνημα της grunge κατά τη δεκαετία του 1990 και θεωρούνται ως μερικά από τα πιο αξέχαστα τραγούδια του Neil Young μέχρι και σήμερα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Danny Whitten ξεκίνησε τη χρήση ηρωίνης και πολύ γρήγορα εθίστηκε. Παρόλο που συμμετείχε στην προσπάθεια του Neil Young για τον επόμενο solo δίσκο του, οι Crazy Horse απολύθηκαν στα μισά των ηχογραφήσεων, εν μέρει λόγω της ευρείας χρήσης ναρκωτικών από τον Danny Whitten. Εκείνη την περίοδο, ο Neil Young έγραψε το τραγούδι "The needle and the damage done", στο οποίο γινόταν άμεσες αναφορές στον εθισμό του Danny Whitten και στο ρόλο που έπαιξε αυτό στο να καταστραφεί η καριέρα του.
To 1970 τα μέλη του συγκροτήματος Crazy Horse έγιναν πέντε και το 1971 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους solo δίσκο. To 1972, o Danny Whitten απολύθηκε από τους Crazy Horse και ο Billy Talbot και ο Ralph Molina χρησιμοποίησαν αντικαταστάτες στους δύο δίσκους του συγκροτήματος που κυκλοφόρησαν εκείνη τη χρονιά. 
Τον Οκτώβριο του 1972, ο Neil Young του ζήτησε να παίξει ρυθμική κιθάρα στην επερχόμενη περιοδεία του για το δίσκο "Harvest". Τελικά όμως τον απέλυσε στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου έτους και του έδωσε 50 δολάρια και ένα αεροπορικό εισιτήριο για να γυρίσει στο Λος Άντζελες. Ο Danny Whitten πέθανε αργότερα εκείνο το βράδυ, σε ηλικία 29 ετών. Η αιτία του θανάτου του ήταν ο συνδυασμός χαπιών Valium, τα οποία έπαιρνε λόγω σοβαρής αρθρίτιδας στο γόνατο και αλκοόλ, το οποίο κατανάλωνε προσπαθώντας να ξεπεράσει τον εθισμό του στην ηρωίνη. 

Joe Strummer

                             Joe Strummer
Ο Joe Strummer ήταν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος The Clash και ρυθμικός κιθαρίστας και βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος από το 1976 μέχρι το 1986.
Το 1973 έγινε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Flaming Youth, το οποίο μετονόμασε σε The Vultures. To 1974 το συγκρότημα διαλύθηκε και ο Joe Strummer σχημάτισε τους The 101'ers μαζί με κάποιους συγκατοίκους του. Το 1975 ήταν η χρονιά που υιοθέτησε το ψευδώνυμο Joe Stummer, το οποίο αναφερόταν στο ρόλο του ως ρυθμικός κιθαρίστας. Παρόλο που ήταν αριστερόχειρας, διδάχθηκε να παίζει με το δεξί του χέρι από το φίλο του Tymon Dogg.
Στις 3 Απριλίου 1976, μετά από μία εμφάνιση των 101'ers, πλησίασαν τον Joe Strummer ο Bernie Rhodes και ο Mick Jones από το συγκρότημα London SS και του ζήτησαν να γίνει βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος. Ο Joe Strummer συμφώνησε να συνεργαστεί με το Mick Jones, τον μπασίστα Paul Simonon, τον drummer Terry Chimes και τον κιθαρίστα Keith Levene. Το συγκρότημα ονομάστηκε The Clash από τον Paul Simonon. 
To 1987 συνεργάστηκε με τους The Pogues για μια περιοδεία, μετά από την οποία συνεργάστηκε αρκετές άλλες φορές με το συγκεκριμένο συγκρότημα. Το 1989 άρχισε να συνεργάζεται με το συγκρότημα The Latino Rockabily War. To 1991 αντικατέστησε τον Shane MacGowan ως τραγουδιστής στο συγκρότημα The Pogues για μια περιοδεία. 
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Joe Strummer συγκέντρωσε διάφορους μουσικούς και σχηματίστηκε το συγκρότημα The Mescaleros, οι οποίοι κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 1999 και τον δεύτερο το 2001.
Στις 15 Νοεμβρίου 2002, τραγούδησαν για κάποιους πυροσβέστες του Λονδίνου, οι οποίοι απεργούσαν. Στο ακροατήριο βρισκόταν και ο Mick Jones, o οποίος ανέβηκε στη σκηνή και έπαιξε κιθάρα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Mick Jones και ο Joe Strummer βρίσκονταν μαζί στη σκηνή από το 1983. Αργότερα ο Mick Jones δήλωσε ότι δεν το είχαν σχεδιάσει και ότι ένιωσε υποχρεωμένος να ανέβει στη σκηνή με τον Joe Strummer.
Πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 2002, σε ηλικία 50 ετών, από συγγενή ανωμαλία της καρδιάς. 

Johnny Ramone

                          Johnny Ramone
O Johnny Ramone ήταν ο κιθαρίστας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος The Ramones και παρέμεινε μέλος του συγκροτήματος για όσα χρόνια διήρκεσε το συγκρότημα. Το 2003, το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στο νούμερο 16 της λίστας με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών και το περιοδικό Time τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 10 καλύτερους παίκτες της ηλεκτρικής κιθάρας. 
Παρόλο που δεν ήταν τόσο παραγωγικός όσο άλλα μέλη του συγκροτήματος στη συγγραφή τραγουδιών, κυρίως όσο ο Dee Dee Ramone, το στυλ του στην κιθάρα ήταν βασικό στοιχείο του ήχου των Ramones και έγινε σημαντική επιρροή της punk rock.
O Johnny Ramone ήταν υπεύθυνος για την έναρξη μίας από τις σημαντικότερες έχθρες ανάμεσα στα μέλη του συγκροτήματος, όταν άρχισε να βγαίνει με την πρώην κοπέλα του Joey Ramone και στη συνέχεια την παντρεύτηκε. Σύμφωνα με ισχυρισμούς, αυτό οδήγησε τον Joey Ramone να γράψει τραγούδια όπως το "The KKK took my baby away" και "She belongs to me", αν και εικάζεται ότι το τελευταίο είχε γραφτεί πριν από το σχηματισμό του συγκροτήματος το 1974. Παρόλο που το συγκρότημα συνέχισε να υπάρχει για αρκετά χρόνια μετά από αυτό το περιστατικό, οι σχέσεις ανάμεσα στον Joey Ramone και στον Johnny Ramone παρέμειναν ψυχρές και η λεκτική επικοινωνία ανάμεσά τους ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Κάποια χρόνια αργότερα, όταν ο Joey Ramone βρισκόταν στο νοσοκομείο και πέθαινε από καρκίνο, ο Johnny Ramone αρνήθηκε να του τηλεφωνήσει. Αργότερα μίλησε γι'αυτό στην ταινία "End of the century: The story of the Ramones" και δήλωσε ότι μια προσπάθεια για επανένωση θα ήταν μάταιη. Πρόσθεσε ότι για μια εβδομάδα μετά το θάνατο του Joey Ramone, υπέφερε από κατάθλιψη και παραδέχτηκε ότι αυτό οφειλόταν στο δεσμό που υπήρχε ανάμεσα στα μέλη του συγκροτήματος. Επίσης, είχε δηλώσει κάποτε για τον Joey Ramone "I'm not doing anything without him. I felt that was it. He was my partner. Me and him. I miss that." (Δεν κάνω τίποτα χωρίς αυτόν. Ένιωσα ότι αυτό ήταν. Ήταν ο συνεργάτης μου. Εγώ κι εκείνος. Μου λείπει αυτό.) 
Πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2004, σε ηλικία 55 ετών, μετά από μάχη 5 χρόνων με τον καρκίνο του προστάτη.

Joey Ramone

                            Joey Ramone
O Joey Ramone ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος The Ramones. Ήταν ο αρχικός drummer του συγκροτήματος για όσο καιρό ήταν τραγουδιστής ο Dee Dee Ramone, αργότερα όμως ανέλαβε τα φωνητικά, ενώ ως drummer ανέλαβε ο Tommy Ramone. 
O τρόπος με τον οποίο τραγουδούσε ο Joey Ramone ήταν ανορθόδοξος και δεν είχε καμία επίσημη κατάρτιση, σε μία εποχή που η φωνητική ικανότητα ήταν αναμφισβήτητα ο κανόνας για τα περισσότερα rock συγκροτήματα. Ο λόξυγκάς του, το γρύλισμα, το μουρμούρισμα και η νεανική φωνή του, τον έκαναν μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της punk rock. 
Πέθανε στις 15 Απριλίου του 2001, σε ηλικία 49 ετών, από λέμφωμα, μετά από επταετή μάχη. Φαίνεται πως όταν πέθανε άκουγε το τραγούδι "In a little while" των U2. 
Μέσα σε 8 χρόνια από τη διάλυση των Ramones, τα τρία ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος, ο Joey Ramone, o Johnny Ramone και ο Dee Dee Ramone, είχαν όλοι πεθάνει.

Dee Dee Ramone

                         Dee Dee Ramone
O Dee Dee Ramone ήταν ο μπασίστας, ο βασικός συνθέτης και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος The Ramones. Αρχικά ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος, όμως αργότερα ανέλαβε ως τραγουδιστής ο drummer, Joey Ramone, λόγω της ανικανότητας του Dee Dee Ramone να τραγουδά και να παίζει το μπάσο ταυτόχρονα. Ήταν μπασίστας του συγκροτήματος από το 1974 μέχρι το 1989, όταν έφυγε από το συγκρότημα για να ακολουθήσει solo καριέρα στη hip hop μουσική με το όνομα Dee Dee King, η οποία όμως ήταν βραχύβια. Λίγο αργότερα, ασχολήθηκε ξανά με την punk rock μουσική και κυκλοφόρησε τρεις solo δίσκους, οι οποίοι περιείχαν καινούρια τραγούδια, πολλά από τα οποία ηχογραφήθηκαν αργότερα από τους Ramones. Γύρισε τον κόσμο ερμηνεύοντας τα καινούρια του τραγούδια, τραγούδια των Ramones και παλιά αγαπημένα τραγούδια σε μικρά clubs. Συνέχισε να γράφει τραγούδια για τους Ramones μέχρι το 1996, όταν το συγκρότημα διαλύθηκε.
Ο Dee Dee Ramone είχε πρόβλημα εθισμού στα ναρκωτικά, κυρίως στην ηρωίνη, για μεγάλο μέρος της ζωής του. Ξεκίνησε να  κάνει χρήση ουσιών από τα εφηβικά του χρόνια και συνέχισε για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κατάφερε να απεξαρτηθεί, όμως λίγο αργότερα ξεκίνησε πάλι τη χρήση της ηρωίνης. 
Βρέθηκε νεκρός στις 5 Ιουνίου του 2002, σε ηλικία 50 ετών από τη σύζυγό του, στο διαμέρισμά του, στο Hollywood. Έγινε αυτοψία και ως επίσημη αιτία θανάτου αναφέρθηκε η υπερβολική δόση ηρωίνης.

Terry Kath

                              Terry Kath
O Terry Kath ήταν ο αρχικός κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Chicago. 
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ήταν ο βασικός κιθαρίστας ενός συγκροτήματος με το όνομα Jimmy and the Gentlemen. Ακόμη, έπαιξε μπάσο σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Jimmy Ford and the Executives. Συνεργάστηκε με τον drummer Danny Seraphine για να σχηματίσουν το συγκρότημα The Missing Links. Λίγο αργότερα, συνεργάστηκαν με τον τρομπονίστα James Pankow, με τον τρομπετίστα Lee Loughnane και τον Robert Lamm, ο οποίος έπαιζε αρμόνιο και τραγουδούσε και σχημάτισαν το συγκρότημα The Big Thing, γνωστό και ως The Big Sound. Με την προσθήκη του Peter Cetera στο συγκρότημα, o οποίος ήταν τραγουδιστής, μπασίστας και ακορντεονίστας του συγκροτήματος  The Exeptions, μετακόμισαν στο Λος Άντζελες, υπέγραψαν συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία Columbia Records και μετονόμασαν το συγκρότημα σε Chicago Transit Authority. To 1970, το όνομά τους συντομεύτηκε σε Chicago.
Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου του 1978, όταν στις 5 το πρωί μετά από ένα πάρτυ, στο σπίτι του Don Johnson, πήρε στα χέρια του ένα άδειο περιστρεφόμενο πιστόλι 38 χιλιοστών, το έβαλε στο κεφάλι του και τράβηξε τη σκανδάλη αρκετές φορές. Ο Don Johnson τον προειδοποίησε πολλές φορές να προσέχει. Τότε ο Terry Kath πήρε ένα ημιαυτόματο πιστόλι 9 χιλιοστών και είπε στον Don Johnson "Don't worry, it's not loaded." (Μην ανησυχείς, δεν είναι οπλισμένο.) Υπήρχε μία σφαίρα στη θαλάμη και πέθανε ακαριαία, 8 μέρες πριν από τα 32α γενέθλιά του. 
Τον Ιανουάριο του 2012, η κόρη του, Michele, ανακοίνωσε ότι είχαν διατεθεί αρκετά κονδύλια για την ολοκλήρωση της παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, με τίτλο "Searching for Terry: Discovering a guitar lagend".

Keith Moon

                             Keith Moon
O Keith Moon ήταν ο drummer του συγκροτήματος The Who από το 1964 μέχρι το 1978 και συμμετείχε σε όλους τους δίσκους του συγκροτήματος, από τον πρώτο, με τίτλο "Zoot Suit", μέχρι και τον τελευταίο, με τίτλο "Who are you", ο οποίος κυκλοφόρησε τρεις εβδομάδες πριν από το θάνατό του.
Το 1990 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος του συγκροτήματος The Who και το 2011 οι αναγνώστες του περιοδικού Rolling Stone με την ψήφο τους τον τοποθέτησαν στη δεύτερη θέση της λίστας με τους 100 καλύτερους drummers όλων των εποχών.
Έγινε μέλος των Who σε ηλικία 17 ετών αντικαθιστώντας τον Doug Sandom, επειδή οι δισκογραφικές εταιρίες είπαν στα μέλη του συγκροτήματος ότι δεν θα μπορούσαν να υπογράψουν δισκογραφικό συμβόλαιο αν δεν έβρισκαν έναν καλύτερο drummer. Ήταν γνωστός για το πληθωρικό και καινοτόμο στυλ του στα drums και απέκτησε κακή φήμη για την εκκεντρική και συχνά αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του. Τα μέλη του συγκροτήματος αρκετές φορές κατέστρεφαν τον εξοπλισμό τους στο τέλος των εμφανίσεών τους, κάτι που μιμήθηκαν αργότερα και άλλοι καλλιτέχνες. 
Η τάση του να ζει θυελλώδη ζωή άρχισε να επιδρά αρνητικά στην υγεία του λίγο μετά από τα 20 του χρόνια και να ελαττώνει την αξιοπιστία του ως drummer και ως μέλος του συγκροτήματος. Γνωστό είναι το γεγονός ότι λιποθύμησε μια φορά στη σκηνή κατά τη διάρκεια συναυλίας, επειδή είχε καταναλώσει νωρίτερα μεγάλη δόση ηρεμιστικών που προορίζονταν για άλογα και τα συνδύασε με μπράντι.
Πέθανε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1978 σε ηλικία 32 ετών. Αφού δείπνησε με τον Paul McCartney και τη Linda McCartney,πήγε με τη μνηστή του σε ένα διαμέρισμα, όπου κατανάλωσε 32 δισκία ενός ηρεμιστικού που ανακουφίζει από τα συμπτώματα του αλκοόλ. Στη συνέχεια προσπάθησε να επιστρέψει μόνος του στο σπίτι του. Τα χάπια αυτά του είχαν χορηγηθεί από ένα νέο γιατρό, ο οποίος δεν είχε επίγνωση της παρορμητικής συμπεριφοράς του Keith Moon και του τρόπου με τον οποίο κατανάλωνε τα ηρεμιστικά. Δόθηκε στον Keith Moon μια φιάλη 100 χαπιών και η εντολή του γιατρού ήταν να μην καταναλώνει ποτέ περισσότερα από 3 χάπια την ημέρα. Όταν βρέθηκε νεκρός η αστυνομία δήλωσε ότι η πέψη των 6 από τα 32 χάπια ήταν αρκετή για να τον σκοτώσει, ενώ τα άλλα 26 ήταν αδιάλυτα στον οργανισμό του όταν πέθανε.

John Bonham

                           John Bonham
O John Bonham ήταν o drummer των Led Zeppelin από το 1968 μέχρι το 1980, ενώ νωρίτερα είχε παίξει με διάφορα άλλα συγκροτήματα. Αγαπήθηκε από το κοινό για την ταχύτητα, τη δύναμή του, το γρήγορο δεξί του πόδι και το χαρακτηριστικό ήχο του. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους drummers της rock μουσικής, από άλλους drummers, μουσικούς και άτομα που σχετίζονται με τη μουσική βιομηχανία. Το 2011, το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στο νούμερο 1 της λίστας με τους 100 καλύτερους drummers όλων των εποχών.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1980, πήγε στα Bray Studios μαζί με τον Rex King για να κάνει  πρόβες με τους Led Zeppelin για την επερχόμενη περιοδεία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία ήταν η πρώτη του συγκροτήματος μετά από το 1977. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, σταμάτησαν κάπου για πρωινό και ο John Bonham κατανάλωσε μεγάλη ποσότητα βότκας και συνέχισε να πίνει και μετά την άφιξή του στις πρόβες. Το βράδυ, τα μέλη του συγκροτήματος πήγαν στο σπίτι του Jimmy Page, όπου ο John Bonham αποκοιμήθηκε και μεταφέρθηκε στο κρεβάτι του. Το επόμενο απόγευμα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 1980, ο Benji LeFevre και ο John Paul Jones τον βρήκαν νεκρό, σε ηλικία 32 ετών.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, όταν έγινε ιατροδικαστική εξέταση, αποδείχθηκε ότι 24 ώρες πριν το θάνατό του , ο John Bonham είχε καταναλώσει 40 μερίδες βότκας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση εμετού και στη συνέχεια την εισπνοή του. Αυτό προκάλεσε ασφυξία. 

Steve Clark

                             Steve Clark
O Steve Clark ήταν κιθαρίστας του συγκροτήματος Def Leppard από το 1978 μέχρι το θάνατό του το 1991, ενώ νωρίτερα έπαιζε με το συγκρότημά του, τους Electric Chicken. To 2007 το περιοδικό Classic Rock Magazine τον κατέταξε στο νούμερο 11 της λίστας με τους 100 πιο άγριους ήρωες της κιθάρας.
Όσο ήταν μέλος των Def Leppard, πολλές φορές βοήθησε με τους στίχους και τη μουσική των τραγουδιών και του είχε δοθεί το όνομα "The Riffmaster". O Steve Clark βοήθησε με τους στίχους και τη μουσική των μισών από τα τραγούδια που συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο του συγκροτήματος με τίτλο "Adrenalize", που κυκλοφόρησε το 1992. Το τραγούδι αυτού του δίσκου με όνομα "White Lightning" γράφτηκε για τον Steve Clark επειδή τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος του είχαν δώσει αυτό το ψευδώνυμο, λόγω της προτίμησής του να φοράει λευκά ρούχα στη σκηνή.
Πέθανε στις 8 Ιανουαρίου του 1991, σε ηλικία 30 ετών. Η αυτοψία έδειξε ότι η αιτία θανάτου ήταν η υπερβολική δόση κοκαΐνης, ενώ είχε καταναλώσει επίσης χάπια Valium και μορφίνη. Στο αίμα του βρέθηκε ακόμη μεγάλη ποσότητα αλκοόλ ενώ δεν υπήρχαν στοιχεία τα οποία έδειχναν πρόθεση αυτοκτονίας.

Steve Gaines

                             Steve Gaines
Ο Steve Gaines ήταν κιθαρίστας του συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd από το 1976 μέχρι το 1977, ενώ νωρίτερα ήταν μέλος του συγκροτήματος The Ravens με τους οποίους κυκλοφόρησε ένα δίσκο. Μετά από τους Ravens, έπαιξε με συγκροτήματα όπως οι ILMO, οι Smokehouse, οι Rusty Day, οι Detroit και οι Crawdad, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Το 1975 ηχογράφησε μερικά τραγούδια μαζί με κάποια άλλα μέλη του συγκροτήματος Crawdad, όμως κυκλοφόρησαν το 1987, μετά την επανένωση των Lynyrd Skynyrd. Στο ενεργητικό του έχει άλλους δύο δίσκους.
Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου του 1977, σε ηλικία 28 ετών, τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του δίσκου "Street Survivors", ως μέλος του συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd. Εκείνη τη μέρα τα μέλη του συγκροτήματος ταξίδευαν με αεροσκάφος για τις ανάγκες μιας περιοδείας, το οποίο συνετρίβη. O Steve Gaines αποτεφρώθηκε και ενταφιάστηκε στο Orange Park της Φλόριντα, όπως και ο Ronnie Van Zant, ο τραγουδιστής των Lynyrd Skynyrd, o οποίος πέθανε την ίδια μέρα. 
Στις 29 Ιουνίου του 2000, βάνδαλοι εισέβαλαν στο νεκροταφείο και προκάλεσαν καταστροφές στους τάφους των δύο μουσικών. Ο σάκος που περιείχε τις στάχτες του Steve Gaines, σχίστηκε και λίγη από τη στάχτη έπεσε πάνω στο χορτάρι. Τότε, ενταφιάστηκε σε κάποια άλλη τοποθεσία και το μαυσωλείο του στο Orange Park παρέμεινε ως μνημείο για τους θαυμαστές του.

Ronnie Van Zant

                          Ronnie Van Zant
O Ronnie Van Zant ήταν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd και ο τραγουδιστής του συγκροτήματος μέχρι το θάνατό του. 
Σχημάτισε το συγκρότημα το καλοκαίρι του 1964 με κάποιους φίλους και συμμαθητές του και εμπνεύστηκε το όνομα Lynyrd Skynyrd από το Leonard Skinner, ένα γυμναστή που είχε στο γυμνάσιο, ο οποίος αποδοκίμαζε τα αγόρια που είχαν μακριά μαλλιά.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος ήταν το τραγούδι "Sweet home Alabama", το οποίο γράφτηκε σαν απάντηση σε δύο τραγούδια του Neil Young που σχετίζονταν με τον αμερικάνικο νότο. 
Η πεποίθηση που υπήρχε ότι οι δύο μουσικοί ήταν ανταγωνιστές ήταν λάθος. Θαύμαζαν ο ένας τον άλλο και είχαν σκεφτεί να συνεργαστούν. Το τραγούδι "Powderfinger" του Neil Young γράφτηκε για τον Ronnie Van Zant και ο Ronnie Van Zant απεικονίζεται στο εξώφυλλο του δίσκου των Lynyrd Skynyrd με τίτλο "Street survivors" φορώντας μία μπλούζα του δίσκου "Tonight's the night" του Neil Young.
Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου του 1977, σε ηλικία 29 ετών, όταν το αεροσκάφος που μετέφερε τα μέλη του συγκροτήματος για τις ανάγκες περιοδείας τους συνετρίβη έξω από το Gillsburg του Μισισιπή. Ένας από τους κινητήρες του αεροσκάφους αντιμετώπιζε πρόβλημα και το όχημα χτύπησε σε ένα δέντρο. Ο Ronnie Van Zant πέθανε στη συντριβή, όπως και άλλα δύο μέλη, ο manager του συγκροτήματος, ο πιλότος και ο συγκυβερνήτης του αεροσκάφους. Τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος τραυματίστηκαν σοβαρά, όμως επέζησαν. 
Σύμφωνα με το πρώην μέλος των Lynyrd Skynyrd, Artimus Pyle, όταν βρισκόταν στο Τόκιο, ο Ronnie Van Zant του είπε ότι δεν θα ζούσε μέχρι τα 30 του χρόνια. Ο πατέρας του, Lacy Van Zant δήλωσε ότι του είχε πει πολλές φορές ότι δεν θα γινόταν ποτέ 30 χρονών.
Το 1977 το συγκρότημα διαλύθηκε και όταν επανενώθηκε το 1987, ο αδερφός του Van Zant, o Johnny έγινε ο νέος τραγουδιστής.
Ο Ronnie Van Zant θάφτηκε το 1977 στο Orange Park στη Φλόριντα, όμως μεταφέρθηκε στο Riverside Memorial Park στο Τζάκσονβιλ, όταν στις 29 Ιουνίου του 2000 εισέβαλαν στο νεκροταφείο βάνδαλοι και προκάλεσαν ζημιές. Η σημερινή του κατοικία και το άδειο μαυσωλείο στην πόλη Orange Park είναι μέρη που μπορούν να επισκεφθούν οι θαυμαστές του.


 

Tommy Bolin

                           Tommy Bolin
O Tommy Bolin ήταν κιθαρίστας, ο οποίος έπαιξε κιθάρα αρχικά στο συγκρότημα American Standard και αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματος  Ethereal Zephyr, το οποίο πήρε το όνομά του από ένα τρένο μου ταξίδευε ανάμεσα στο Ντένβερ και στο Σικάγο. Όταν άρχισαν να ενδιαφέρονται για το συγκρότημα δισκογραφικές εταιρίες, το όνομά του συντομεύτηκε και έγινε Zephyr. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο δίσκους. To 1972 σχημάτισε το συγκρότημα Energy, το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε κανένα δίσκο όσο ο Tommy Bolin ήταν μέλος του. Κυκλοφόρησαν μόνο κάποιες ηχογραφήσεις κατά καιρούς. Το 1973 έγινε μέλος του συγκροτήματος James Gang, με το οποίο κυκλοφόρησε δύο δίσκους. O Tommy Bolin υπέγραψε συμβόλαιο με μία δισκογραφική εταιρία για να ηχογραφήσει ένα solo άλμπουμ. Το 1975 αντικατέστησε τον Ritchie Blackmore στο συγκρότημα Deep Purple. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το Μάρτιο του 1976, γύρισε στο δικό του συγκρότημα, του οποίου τα μέλη άλλαζαν συνεχώς και σχεδίασε να ηχογραφήσει ένα δεύτερο solo άλμπουμ.
Πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου του 1976, σε ηλικία 25 ετών, από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Την προηγούμενη νύχτα είχε παρεβρεθεί σε ένα πάρτυ όπου καταναλώθηκε μπύρα, σαμπάνια, κοκαϊνη και στο τέλος ηρωίνη.

Rory Gallagher

                            Rory Gallagher
O Rory Gallagher βρίσκεται στο νούμερο 57 της λίστας με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone.
To 1966 σχημάτισε το συγκρότημα Taste, με τους οποίους κυκλοφόρησε 2 δίσκους και 2 ζωντανούς δίσκους. Το συγκρότημα έκανε πολλές εμφανίσεις στη Βρετανία μαζί με τους Cream, έκανε περιοδεία στην Αμερική και τελικά διαλύθηκε το 1970.
Μετά τη διάλυση των Taste, ακολούθησε solo καριέρα με πολύ μεγάλη επιτυχία. 
Ο συνδιασμός συνταγών φαρμάκων και η κατανάλωση αλκοόλ, οδήγησε σε σοβαρή υπατική βλάβη. Το 1995 υπεβλήθη σε μεταμόσχευση ήπατος, η οποία ήταν σχεδόν επιτυχής. Ωστόσο, η υγεία του επιδεινώθηκε λόγω λοίμωξης σταφυλόκοκκου. Πέθανε στο Λονδίνο στις 14 Ιουνίου του 1995, σε ηλικία 47 ετών. Η αιτία του θανάτου του ήταν οι επιπλοκές από μεταμόσχευση του ήπατος.
Η επιτύμβια στήλη του είναι ένα αντίγραφο ενός βραβείου που έλαβε το 1972 ως ο καλύτερος κιθαρίστας της χρονιάς.
 

Gary Moore

                             Gary Moore
O Gary Moore ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία τη δεκαετία του 1960 και έγινε μέλος των ιρλανδικών συγκροτημάτων Skid Row και Thin Lizzy. Αργότερα πέτυχε ως solo τραγουδιστής και κιθαρίστας, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους μουσικούς και επηρέασε διάσημους κιθαρίστες που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο μετά από αυτόν.
Πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου του 2011, σε ηλικία 58 ετών από καρδιακή προσβολή ενώ κοιμόταν, στο ξενοδοχείο όπου είχε πάει για διακοπές στην Ισπανία.

George Harrison

                          George Harrison
O George Harrison ήταν ο κιθαρίστας των Beatles και συχνά αναφέρεται ως "το ήσυχο σκαθάρι" (the quiet beatle). Με την πάροδο του χρόνου, έγινε θαυμαστής του ινδικού μυστικισμού και τον παρουσίασε και στα υπόλοιπα μέλη των Beatles, καθώς και στο δυτικό ακροατήριό του. 
Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ακολούθησε solo καριέρα και αργότερα έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Travelling Wilburys.
Το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στο νούμερο 11 της λίστας με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
Ο George Harrison ανέπτυξε καρκίνο του λάρυγγα, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1997, όταν αναλύθηκε ένας ιστός του λαιμού του. Αυτός το απέδωσε στο πολύ κάπνισμα από τη δεκαετία του 1960, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 τουλάχιστον. Τελικά θεραπεύτηκε επιτυχώς με ακτινοθεραπία. Στις αρχές Μαΐου του 2001 αποκαλύφθηκε ότι είχε υποβληθεί σε εγχείρηση για να αφαιρεθεί καρκινοειδές ανάπτυγμα που βρισκόταν σε έναν από τους πνεύμονές του και τον Ιούλιο του 2001 αναφέρθηκε ότι έκανε θεραπία για όγκο στον εγκέφαλο σε μια κλινική στην Ελβετία.
Παρά τις θεραπείες, πέθανε στις 29 Νοεμβρίου του 2001 σε ηλικία 58 ετών από καρκίνο του πνεύμονα. 

Bon Scott

                                 Bon Scott
O Bon Scott ήταν ο τραγουδιστής του συγκροτήματος AC/DC από το 1974, όταν αντικατέστησε τον Dave Evans, μέχρι το θάνατό του, το 1980. Με τους AC/DC ηχογράφησε έξι δίσκους. To 2004, το περιοδικό Classic Rock τον κατέταξε στο νούμερο 1 της λίστας με τους σπουδαιότερους frontmen όλων των εποχών.
Πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου του 1980, σε ηλικία 33 ετών, μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ σε ένα κλαμπ του Λονδίνου, το οποίο ονομαζόταν "The Music Machine" και σήμερα είναι γνωστό με την ονομασία "ΚΟΚΟ". Εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο ενός γνωστού που ονομαζόταν Alistair Kinnear. Το επόμενο απόγευμα αυτός ήταν το άτομο που τον βρήκε άψυχο και κάλεσε τις αρχές. Ο Bon Scott μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε ένα νοσοκομείο, όπου κηρύχθηκε νεκρός κατά την άφιξη. Η αιτία του θανάτου του ήταν πνευμονική αναρρόφηση του εμετού και ως επίσημη αιτία θανάτου αναφέρεται η οξεία δηλητηρίαση από το αλκοόλ και ο θάνατος από ατύχημα. 
Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Bon Scott πέθανε από δηλητηρίαση από το αλκοόλ ή από τα καυσαέρια του αυτοκινήτου. Ο Bon Scott ήταν ασθματικός και το πρωί του θανάτου του η θερμοκρασία ήταν κάτω από το μηδέν. 
Μετά το θάνατό του, τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος σκέφτηκαν τη διάλυση, όμως τελικά λίγο αργότερα επέλεξαν τον Brian Johnson για τη θέση του βασικού τραγουδιστή. 
Ο δίσκος "Back in black" κυκλοφόρησε πέντε μήνες μετά το θάνατο του Bon Scott και ήταν αφιερωμένος σε αυτόν.

Freddie Mercury

                          Freddie Mercury
Ο Freddie Mercury ήταν ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Queen. Σαν ερμηνευτής ήταν γνωστός ως επιδεικτική persona στη σκηνή και για τα δυναμικά φωνητικά του, που είχαν κλίμακα μεγαλύτερη από τέσσερις οκτάβες.
Γεννήθηκε στη Ζανζιβάρη και έζησε στην Ινδία μέχρι τα μέσα της εφηβίας του. Αναφέρεται ως ο πρώτος ασιάτης rock star της Βρετανίας. Το 2006, το περιοδικό Time Asia τον ονόμασε ως έναν από τους ήρωες της Ινδίας των τελευταίων 60 χρόνων, με τη μεγαλύτερη επιρροή. Το 2008, το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στο νούμερο 18 της λίστας με τους 100 καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους καλύτερους διασκεδαστές της rock μουσικής όλων των εποχών, ο οποίος είχε μία από τις σπουδαιότερες φωνές στην ιστορία της μουσικής.
Ο Freddie Mercury ήταν αμφίφυλος, ενώ η σεξουαλικότητά του συζητήθηκε πολλές φορές.
Σύμφωνα με το Jim Hutton, εξετάστηκε για AIDS το 1987. Σε μια συνέντευξή του, διέψευσε τις φήμες σχετικά με την ασθένεια, λέγοντας ότι έκανε εξετάσεις και ήταν αρνητικές.
Πέθανε στις 24 Νοεμβρίου του 1991 σε ηλικία 45 ετών, λόγω βρογχοπνευμονίας, η οποία προέκυψε από το AIDS. Μία μέρα νωρίτερα είχε γνωστοποιήσει στο κοινό ότι ήταν άρρωστος.
Ο Freddie Mercury έκρυβε την ασθένεια για αρκετά χρόνια και κάποιοι έχουν πει ότι θα είχε καταφέρει να συγκεντρώσει ένα μεγάλο ποσό χρημάτων και άλλα άτομα θα πρόσεχαν περισσότερο, αν είχε μιλήσει ειλικρινά για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν και για τους αγώνες του ενάντια στον ιό HIV.

Michael Hutchence

                        Michael Hutchence
O Michael Hutchence ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος INXS και έγραψε πολλά από τα τραγούδια του συγκροτήματος. To 1980, έγινε ο κύριος εκπρόσωπος των INXS και σύμφωνα με τον ιστορικό της rock μουσικής Ian McFarlane, ήταν ο αρχετυπικός rock showman και απέπνεε ένα απροκάλυπτα σεξουαλικό και ανδροπρεπές στυλ, ενώ πάνω στη σκηνή ήταν ευκίνητος και πληθωρικός.
Το 1985 γνώρισε την Paula Yates, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης για την εκπομπή της στη βρετανική τηλεόραση. Το 1994 συναντήθηκαν ξανά για μια συνέντευξη και σύντομα η σχέση τους αποκαλύφθηκε από τον Βρετανικό τύπο.  Το 1996, γεννήθηκε η κόρη τους, η Heavenly Hiraani Tiger Lily Hutchence.
Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1997, σε ηλικία 37 ετών. Μετά από ιατροδικαστική εξέταση, αποδείχθηκε ότι είχε αυτοκτονήσει, ενώ στον οργανισμό του βρέθηκε ποσότητα αλκοόλ και ναρκωτικών. Ακόμη, είναι γνωστό ότι υπέφερε από κατάθλιψη λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως ήταν η σχέση του με την Paula Yates και η πίεση που δεχόταν από τον πρώην σύζυγο της Yates, τον Bob Geldof καθώς και λόγω της επιρροής που είχαν διάφορες ουσίες που κατανάλωσε λίγο πριν πεθάνει. Σύμφωνα με την αστυνομία, είχε χρησιμοποιήσει τη ζώνη του από δέρμα φιδιού για να κάνει έναν κόμπο στο αυτόματο κλείσιμο των θυρών στην κορυφή της πόρτας, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου βρισκόταν και είχε χτυπήσει το κεφάλι του τόσο δυνατά προς τα εμπρός στο βρόγχο, που η πόρπη έσπασε.
Μετά το θάνατό του, η Paula Yates και ο Bob Geldof έκαναν δηλώσεις στην αστυνομία σχετικά με τα τηλεφωνήματα που είχαν κάνει το βράδυ του θανάτου του Michael Hutchence. Σύμφωνα με τη Yates, ήταν φοβισμένος και αναστατωμένος και της είπε ότι δεν ήξερε αν μπορούσε να ζήσει περισσότερο χωρίς να δει την κόρη του.

Sid Vicious

                                                           Sid Vicious
O Sid Vicious ήταν ο μπασίστας του συγκροτήματος Sex Pistols από το 1977 μέχρι το 1978, ενώ από το 1976 μέχρι το 1977 ήταν μέλος του συγκροτήματος The flowers of romance. Μετά τη διάλυση των Sex Pistols, ακολούθησε solo καριέρα και συνεργάστηκε με διάφορους καλλιτέχνες.
O Malcolm McLaren, o manager των Sex Pistols, είχε δηλώσει ότι αν είχε γνωρίσει τον Sid Vicious πριν αποφασίσει να κάνει τον Johnny Rotten τραγουδιστή του συγκροτήματος, θα έκανε εκείνον τραγουδιστή των Sex Pistols, επειδή ήταν ο πιο χαρισματικός από οποιονδήποτε άλλο στην punk rock σκηνή.
To 1978 συνελλήφθη και κατηγορήθηκε για το φόνο της μνηστής του, της Nancy Spungen. Στη 1 Φεβρουαρίου 1979, μετά την αποφυλάκισή του, οργάνωσε μια μικρή συγκέντρωση για να γιορτάσει την απεξάρτησή του από την ηρωίνη. Η μητέρα του, η οποία ήταν και η ίδια παλιότερα εθισμένη, παρέλαβε ηρωίνη καθαρότητας περίπου 100% και ο Sid Vicious κατανάλωσε σκόπιμα υπερβολική δόση προσπαθώντας να αυτοκτονήσει. Πέθανε εκείνη τη νύχτα, σε ηλικία 21 ετών.

John Lennon

                                                        John Lennon
 Ο John Lennon ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος The Beatles. Η μουσική του επηρέασε πολλούς δημιουργούς και θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς και πολυδιασκευασμένους τραγουδοποιούς. Ως μέλος των Beatles, τα τραγούδια του αποτέλεσαν αφορμή για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κίνησης εκδήλωσης θαυμασμού που ονομάστηκε Beatlemania. Μετά τη διάλυση των Beatles ακολούθησε ατομική πορεία στη δισκογραφία.
Εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε επίσης ως ακτιβιστής του 20ου αιώνα, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ. 
Δολοφονήθηκε το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου 1980, σε ηλικία 40 ετών από τον Mark Chapman, ο οποίος τον πυροβόλησε πισώπλατα 4 φορές, όταν ο John Lennon επέστρεφε στο σπίτι του, στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης, μετά από την ηχογράφηση κάποιων τραγουδιών που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Ο Mark Chapman είχε προσεγγίσει τον John Lennon νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφο του.
Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμοραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.
Ο Mark Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον John Lennon ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.
Μετά τη διάλυση των Beatles, οι θαυμαστές του συγκροτήματος είχαν την ελπίδα ότι κάποια μέρα οι Beatles θα ξαναενώνονταν, όμως κάθε ελπίδα τους χάθηκε μετά το θάνατο του John Lennon.

Brian Jones

                                                            Brian Jones
Ο Brian Jones ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος The Rolling Stones, στο οποίο έπαιζε κιθάρα και φυσαρμόνικα. Αρχικά ήταν ο ηγέτης του συγκροτήματος, όμως σύντομα ο Mick Jagger και ο Keith Richards τον επισκίασαν, αφού έγιναν μια ομάδα και συνέθεταν στίχους και τραγούδια του συγκροτήματος. Ο Brian Jones απέκτησε σοβαρό πρόβλημα εξάρτησης από τα ναρκωτικά και σταδιακά μειώθηκε ο ρόλος του μέσα στο συγκρότημα.
Άφησε τους Rolling Stones το 1969, λόγω ιατρικών και νομικών ζητημάτων τα οποία δεν του επέτρεπαν να πάρει μέρος στις περιοδείες , καθώς και λόγω της μειωμένης συνεισφοράς του στο συγκρότημα. Αντικαταστάθηκε από τον Mick Taylor.
Πνίγηκε τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 3 Ιουλίου 1969, σε ηλικία 27 ετών,στην πισίνα του σπιτιού του, ενώ εκείνη τη στιγμή η καρδιά και το συκώτι του αντιμετώπιζαν πρόβλημα λόγω χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ.

Janis Joplin

                                                           Janis Joplin
Η Janis Joplin ηρθε στο προσκήνιο στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αρχικά ως τραγουδίστρια των Big brother and the holdin company  και αργότερα με σόλο καριέρα, με συγκροτήματα όπως οι Kozmic blues band  και οι Full tilt boogie band. Κυκλοφόρησε μόλις τέσσερα στούντιο άλμπουμ (εκ των οποίων ένα μετά θάνατον). Θεωρείται η καλύτερη, ίσως ερμηνεύτρια του blues και μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της rock μουσικής. Στο αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας της ήταν γνωστή ως η βασίλισσα του Rock n roll και της ψυχεδλικής soul.
To 1995 τιμήθηκε με την είσοδό της στο Rock n roll hall of fame, ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο grammy "Lifetime Achievement Award". Το περιοδικό Rolling Stone τήν κατέταξε στην 46η θέση στη λίστα του με τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών το 2004 και στην 28η της λίστας με τους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών το2008.
Πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1970, σε ηλικία 27 ετών, λόγω υπερβολικής δόσης ηρωίνης, η οποία είναι πιθανό να συνδυάστηκε με αλκοόλ.  Κάποιοι υπέθεσαν ότι η ηρωίνη που χρησιμοποιήθηκε ήταν πιο δραστική από το φυσιολογικό, επειδή εκείνη την εβδομάδα κι άλλα άτομα που προμηθεύονταν ηρωίνη από τον ίδιο έμπορο, πήραν υπερβολική δόση.
Η τελευταία της ηχογράφηση ήταν ένας χαιρετισμός για τα γενέθλια του John Lennon, η οποία έφτασε στο σπίτι του μετά το θάνατό της.

Kurt Cobain

                                                           Kurt Cobain
O Kurt Cobain ήταν ο ηγέτης, βασικός τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος Nirvana, το οποίο σχηματίστηκε το 1987. Από πολλούς θεωρείται ως ο βασιλιάς της grunge, αφού με τη μουσική του αναδείχθηκε το συγκεκριμένο είδος και ξεχώρισε από τα κυρίαρχα είδη της rock μουσικής της δεκαετίας του '80.
Ένα γεγονός που τον επηρέασε βαθύτατα ήταν το διαζύγιο των γονιών του, όταν αυτός ήταν 8 ετών. Μετά από αυτό, άλλαξε δραματικά η συμπεριφορά του και έγινε πιο ακοινώνητος. Σε συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι ντρεπόταν για τους γονείς του και ότι ήθελε απελπισμένα να έχει μια σνηθισμένη οικογένεια, με μητέρα και πατέρα.
Στα 14 ξεκίνησε να παίζει κιθάρα χωρίς ωστόσο να μπορέσει να βρει κάποιον να τον συνοδεύει. Παρακολούθησε την πρώτη του συναυλία στο Seattle Center Coliseum ενώ παράλληλα ξεκίνησε να εξασκείται στην κιθάρα στο The Melvins της πόλης Montesano, όπου και διέμενε τότε. Εκεί συνάντησε τον Krist Novoselic, καλλιτέχνη της punk rock, με τον οποίο λίγο αργότερα δημιούργησε τους Nirvana.
Κάποτε, δυσαρεστημένος από ένα  μέρος των θαυμαστών του συγκροτήματος, οι οποίοι δεν κατανοούσαν ή παρερμήνευαν τις κοινωνικές και πολιτικές απόψεις που εκφράζονταν από τα τραγούδια τους, δήλωσε «Αν κάποιοι από εσάς μισείτε με οποιονδήποτε τρόπο τους ομοφυλόφιλους, ανθρώπους διαφορετικού χρώματος, ή τις γυναίκες, σας παρακαλώ κάντε μας μια χάρη-μην έρχεστε στις συναυλίες μας και μην αγοράζετε τους δίσκους μας». 
Οι Nirvana έπαιξαν σε μια διαδήλωση για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, ενώ είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του το 1993 ότι ήταν "γκέι στο πνεύμα" και ότι θα μπορούσε να είναι αμφίφυλος.
Το 1989 γνώρισε την ηθοποιό και μουσικό Courtney Love, την οποία παντρεύτηκε δύο χρόνια μετά στη Χαβάη. Στις 18 Αυγούστου 1992, γεννήθηκε η κόρη τους Frances Bean Cobain, της οποίας η επιμέλεια δόθηκε στην αδελφή της Courtney Love για ένα χρονικό διάστημα, εξ’ αιτίας της χρήσης ναρκωτικών που έκαναν και οι δύο γονείς της.
To μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Kurt Cobain υπέφερε από βρογχίτιδα και σωματικούς πόνους που οφείλονταν σε άγνωστης αιτίας πάθηση στομάχου, τους οποίους προσπάθησε επανειλημμένως να καταπολεμήσει με μαριχουάνα, την οποία χρησιμοποίησε πρώτη φορά στην ηλικία των 13. Κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωή του έκανε χρήση διαφόρων ναρκωτικών ενώ επιρρεπής φαίνεται να ήταν και στον αλκοολισμό. Η πρώτη του επαφή με την ηρωίνη έγινε το 1986, κάτι που έμελλε να γίνει εξάρτηση και να τον οδηγήσει το 1993 σε σοκ από υπερβολική δόση.
 Στις 8 Απριλίου του 1994, σε ηλικία 27 ετών, ο Cobain βρέθηκε νεκρός από έναν ηλεκτρολόγο στο σπίτι του στο Lake Washington, σύμφωνα με τον οποίο ο τραγουδιστής αιμορραγούσε από το αυτί, πράγμα που υπεδείκνυε δολοφονία. Εν τούτης, βρέθηκε ένα σημείωμα αυτοκτονίας, το οποίο απευθυνόταν στον φανταστικό φίλο της παιδικής του ηλικίας «Boddah», στο οποίο έγραφε μεταξύ άλλων: «Για χρόνια τώρα δεν έχω νιώσει τον ενθουσιασμό να ακούσω, να δημιουργήσω ή να γράψω μουσική...» και κατέληγε «δεν έχω πάθος πια και να ξέρετε είναι προτιμότερο να καείς από το να μαραζώσεις. Ειρήνη, αγάπη, κατανόηση. Kurt Cobain». Στον οργανισμό του Cobain βρέθηκε μεγάλη συγκέντρωση ηρωίνης και ηρεμιστικών Valium ενώ σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση το σώμα του κείτονταν νεκρό από τις 5 Απριλίου.

Syd Barrett

                                                                Syd Barrett
Ο Syd Barrett δημιούργησε το συγκρότημα Pink Floyd το 1965, σε ηλικία 18 ετών και ήταν ο επικεφαλής του μέχρι το 1968. Ήταν το άτομο που επινόησε το χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας στα τραγούδια των Pink Floyd, γδέρνοντας με έναν αναπτήρα τις χορδές. Έγραψε σουρεαλιστικούς στίχους τραγουδιών και έχει χαρακτηριστεί ως "ο πρωτεργάτης της ψυχεδέλειας", αφού ο ήχος του άλλαξε την πορεία της μουσικής σκηνής.
Σύμφωνα με τις φήμες, η κατάχρηση ψυχεδελικών ναρκωτικών, σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη πίεση που δεχόταν από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος για να γράφει νέα τραγούδια χωρίς τόσους πειραματισμούς στον ήχο, τον οδήγησαν πολύ γρήγορα σε νευρική κατάπτωση.
Στην περιοδεία των Pink Floyd στις ΗΠΑ, o Syd Barrett ανέβαινε στη σκηνή και στεκόταν ακίνητος, έμοιαζε ανίκανος να παίξει κιθάρα, χαμένος σε έναν δικό του κόσμο. Ετσι, ο Roger Waters, όπως είχε πει ο ίδιος ο Syd Barrett, τον κατηγόρησε ότι είναι σχιζοφρενής και τον έδιωξε αντικαθιστώντας τον με τον David Glimour. Από εκεί άρχισε η πτώση ενός δημιουργικού μουσικού. Ενώ οι Pink Floyd γίνονταν αστέρες της rock σκηνής, ο Barrett κατάφερε με δυσκολία να ολοκληρώσει δύο προσωπικά άλμπουμ.
Το 1975, τα μέλη του συγκροτήματος ηχογράφησαν το τραγούδι "Shine on you crazy diamond" και το αφιέρωσαν στο Syd Barrett. Την ημέρα της ηχογράφησης του τραγουδιού "Wish you were here", που συμπεριλήφθηκε στον ίδιο δίσκο, τα μέλη του συγκροτήματος είδαν το Syd Barrett να περιφέρεται στο στούντιο, έχοντας ξυρίσει το κεφάλι και τα φρύδια του και έχοντας πάρει πολλά παραπανίσια κιλά. Ο Roger Waters δήλωσε ότι τον έβλεπε να κάνει περίεργα πράγματα όμως να παραμένει αθόρυβος και ότι του πήρε πολλή ώρα για να καταλάβει ποιος ήταν.
Ο Syd Barrett πέθανε στις 7 Ιουλίου του 2006 στο Cambridge, σε ηλικία 60 ετών, από καρκίνο του παγκρέατος, ενώ για πολλά χρόνια υπέφερε από διαβήτη.
Παρόλο που πέθανε σε σχετικά μεγάλη ηλικία, δεν κατάφερε να προσφέρει όλα όσα μπορούσε στη μουσική σκηνή, επειδή η μακρόχρονη χρήση ψυχεδελικών ουσιών του προκάλεσε διανοητικές διαταραχές και τελικά αποσύρθηκε μετά από λίγα χρόνια solo καριέρας.

Jim Morrison

                                                        Jim Morrison
Ο Jim Morrison ήταν ο βασικός τραγουδιστής και ένα από τα ηγετικά μέλη του συγκροτήματος The Doors. Μαζί με το Ray Manzarek σχημάτισαν το συγκρότημα στην Καλιφόρνια το 1965.
Το όνομα το εμπνεύστηκε ο Jim Morrison από τον τίτλο του βιβλίου "The doors of perception" το οποίο είχε γραφτεί το 1954 και στο οποίο ο συγγραφέας Aldous Huxley αφηγούνταν τις αναμνήσεις του από τη χρήση μεσκαλίνης.
Το συγκρότημα κατάφερε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να γίνει διάσημο παγκοσμίως, ενώ χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις συναυλίες τους διακόπτονταν απότομα, με την εισβολή αστυνομικών στο συναυλιακό χώρο, οι οποίοι συνελλάμβαναν το Jim Morrison επειδή βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών.
Πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών, σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι, όπου συγκατοικούσε με την Pamela Courson,  η οποία τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Ο θάνατός του προκλήθηκε επειδή ο Jim Morrison εισέπνευσε υπερβολική δόση ηρωίνης, πιστεύοντας ότι ήταν κοκαίνη.
Οι Doors διαλύθηκαν δύο χρόνια αργότερα, το 1973, έχοντας γίνει ένα από τα πιο σπουδαία συγκροτήματα παγκοσμίως μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, ενώ όλα τους τα τραγούδια ακούγονται μέχρι σήμερα από μεγάλο αριθμό θαυμαστών.
Τα μέλη του συγκροτήματος δεν ξέχασαν τον πρόωρα χαμένο τραγουδιστή, αλλά κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του οργανώνονται συναυλίες αφιερωμένες σ'αυτόν.

Jimi Hendrix

                          Jimi Hendrix
Παρόλο που ήταν ενεργός στη μουσική σκηνή για ελάχιστα χρόνια (1963-1970) κατάφερε να αφήσει πίσω του έναν τεράστιο μουσικό πλούτο και βρίσκεται στο νούμερο 1 της λίστας με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone.
Ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις το 1964 και μετά από κάποιες αποτυχίες, το 1966 σχηματίστησε το συγκρότημα  The Jimi Hendrix Experience , το οποίο σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη. Η συμμετοχή του συγκροτήματος στο Monterey International Pop Festival , ήταν μια ευκαιρία γι'αυτούς να γίνουν δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.
 Το 1969, ο Jimi Hendrix συμμετήχε στο μουσικό φεστιβάλ του Woodstock, στο οποίο η συμμετοχή του ήταν καθοριστική. 
Πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1970, σε ηλικία 27 ετών στο Λονδίνο από υπερβολική δόση υπνοτικών χαπιών.